به نقل از «ایران اکونومیست»

«چرا باید پیتزا بخوریم اما تئاتر نرویم؟!»

تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۳۲۳۲۸

«به هر که رسیدیم، می‌گوییم سلام علیکم ما اجرا داریم. اگر فلانی را دیدی، به او هم خبر بده!»

این جمله‌ای است که بهرام سروری‌نژاد می‌گوید. بازیگری که این روزها مشغول بازی در آخرین اجراهای نمایش «خونه» در تماشاخانه سنگلج است.

این بازیگر و کارگردان که در تئاتر و رادیو مشغول به فعالیت است، در گفتگو با ایران اکونومیست از شرایط بازی در تئاتر در دوران فعلی می‌گوید و از وضعیت امنیت شغلی هنرمندان این رشته ابراز تاسف می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او با اشاره به وضعیت تبلیغات تئاتر در شرایط فعلی می‌گوید: این روزها پوستر که دیگر کارایی ندارد. از فضای مجازی هم که بی بهره‌ایم . بنابراین تنها راه اطلاع‌رسانی، تبلیغ دهن به دهن است. در حالیکه تا پیش از این در عرض ۳۰ ثانیه می‌شد به جمع بزرگی از مخاطبان درباره اجرای نمایش اطلاع‌رسانی کرد. به جز این تعدادی تراکت هم پخش کرده‌ایم که طبیعتا چندان تاثیر نخواهد داشت.

سروری‌نژاد درباره تجربه بازی در تئاتر در وضعیت فعلی توضیح می‌دهد: به هر حال هر کاری تجربه‌ای است و خاطراتی از آن با آدمی خواهد ماند. متاسفانه یا خوشبختانه در سال‌هایی که کار کرده‌ام، برایم زیاد پیش آمده در سالنی با تماشاگران اندک اجرا داشته باشم. بنابراین کم‌تعداد بودن تماشاگران برایم اتفاق تازه‌ای نبود. حتی به یاد دارم در یکی از اجراهایمان در یک سالن خصوصی، فقط یک تماشاگر داشتیم که دوست من بود و از شیراز آمده بود.

او با اشاره به فعالیتش در رادیو اضافه می‌کند: درکارهای رادیویی، لحظه اجرا نهایتا فقط اعضای گروه سازنده در کنار آدم حضور دارند و من همیشه تماشاگران را تصور می‌کنم، تماشاگرانی پرشمار. بنابراین کم تعداد بودن تماشاگران هرگز در اجرایم اثرگذار نبوده است. هرچند نمی‌توان منکر تاثیر انرژی و نفس تماشاگر شد، ولی این مساله چندان برایم تعیین‌کننده نبوده است.

سروری‌نژاد در ادامه درباره حضورش در تئاتر در شرایطی که بسیاری از هنرمندان حرفه‌ای این رشته تمایلی به فعالیت ندارند، توضیح می‌دهد: البته که به جز نمایش ما آثار دیگری هم روی صحنه رفتند. زمانی که برای اجرای این نمایش صحبت کردیم، شرایط بسیار متفاوت بود. اما به هر حال تئاتر شغل ماست و باید در هر شرایطی آن را زنده نگه داریم. خود تئاتری‌ها هستند که می‌توانند این هنر را زنده نگه دارند. البته هر سالنی و هر اجرایی شرایط خاص خود را دارد و نمی‌توان حکم کلی صادر کرد. شغل من تئاتر و رادیو است و کارمند جایی نیستم که کنارش کار تئاتر هم بکنم. بنابراین حفظ این شغل برایم بسیار مهم است.

او در ادامه درباره امنیت شغلی فعالان تئاتر در دوران کرونا و شرایط اجتماعی فعلی توضیح می‌دهد: متاسفانه تماشای تئاتر در دوران قبل و بعد از کرونا و در دوران فعلی عموما در سبد خانوار جایی ندارد و خانواده‌های معدودی هستند که در سبد کالای مصرفی‌شان، جایی هم برای تئاتر و دیگر کالاهای فرهنگی در نظر می‌گیرند. بنابراین اگر شرایطی غیر از وضعیت معمول ایجاد شود، کالاهای فرهنگی مانند تئاتر به سرعت از سبد مصرفی خانوار کنار گذاشته می‌شود. چون مخاطبان فکر می‌کنند در این وضعیت چرا باید کتاب بخریم، سینما برویم، تئاتر برویم، اما هیچ کس نمی‌گوید چرا باید پیتزا بخوریم و این چنین است که کافه‌ها و رستوران‌ها همچنان به کار خود ادامه می‌دهند ولی سینما و تئاتر تعطیل می‌شود چون مخاطب، ضرورتی برای وجود آن نمی‌بیند. متاسفانه در بعضی جاها مدیران هم همین نگاه را دارند و وقتی با کمبود بودجه رو به رو می‌شوند، برای صرفه‌جویی در هزینه‌ها به سرعت تئاتر را حذف می‌کنند. به همین دلیل بودجه تئاتر به جای اینکه ارتقا پیدا کند، مدام کمتر می‌شود و به تبع آن این هنر هم ضعیف‌تر می‌شود.

بهرام سروی‌نژاد ابراز تاسف می‌کند: پیش از کرونا مبلغ کمک هزینه گروه‌های نمایشی بیشتر بود. هرچند همان زمان هم باز مبلغ چندان قابل توجهی نبود ولی یک گروه از آغاز،  رقم کمک هزینه خود را می‌دانست و برای آن برنامه‌ریزی می‌کرد ولی حالا همه چیز برای گروه مبهم است. ضمن اینکه کمک‌هزینه‌ها کمتر شده که با در نظر گرفتن افزایش نرخ تورم، فشار مضاعفی به گروه‌های نمایش تحمیل می‌شود.

لازم به یادآوری است که نمایش «خونه» به کارگردانی نسیم تاجی تا روز ۱۵ آذر ماه در تماشاخانه سنگلج روی صحنه است. بلیت این نمایش تا پایان اجراهای آن به صورت نیم‌بها در سایت تیوال به فروش می‌رسد.

این نمایش هر شب ساعت ۱۹:۱۵ دقیقه اجرا دارد.

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: بهرام سروری نژاد ، تماشاخانه سنگلج ، نمایش خونه

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: بهرام سروری نژاد تماشاخانه سنگلج نمایش خونه سروری نژاد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۳۲۳۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بزرگداشت اکبر زنجان پور و دو جای خالی

حمید سمندریان که با شوق فراوان نظاره‌گر کار دانشجویان خود بود، استعداد و توانمندی این دانشجو را کشف کرد و اول بار در نمایش «نگاهی از پل» با او همکاری کرد. اکبر زنجان‌پور در این نمایش به عنوان استعدادی درخشان ظاهر شد و این اولین گام‌های او در جاده موفقیت بود.

به گزارش ایسنا، این خاطره به دهه ۵۰ بازمی‌گردد و حالا دانشجوی سابق قرار است همزمان با زادروز استاد خود و در مراسمی که کانون کارگردانان خانه تئاتر برگزار می‌کند، تقدیر شود.

دانشجوی سابق اما سال‌هاست که خانه‌نشین است و شرایط را برای به صحنه بردن اثری تازه، مناسب نمی‌داند.

هرچند نسل جدید تماشاگران تئاتر نتوانسته‌اند هنرنمایی زنجان‎پور را روی صحنه ببینند، اما قدیمی‌های تئاتر نمی‌توانند حضور تاثیرگذار و استعداد شگرف او را در نمایش‌های «نگاهی از پل» و «ملاقات بانوی سالخورده» فراموش کنند

شاید اولین بازی حرفه‌ای او در تئاتر در نمایش «نگاهی از پل» بود که در کنار سوسن‌فرخ نیا به عنوان یکی دیگری از دانشجویان مستعد دانشکده هنرهای زیبا درخشید و بار دوم بود که خود را به عنوان استعدادی غیرقابل انکار اثبات کرد؛ در نمایش «ملاقات بانوی سالخورده» نوشته فردریش دورنمات و کار حمید سمندریان. او در آن نمایش نقش آالفرد ایل را بازی کرد که یکی از کارکترهای مهم نمایشی است و تفاوت سنی زیادی با آن داشت.

به انگیزه این تجلیل و به یاد حمید سمندریان، بخشی از صحبت‌های او را درباره زنجان‌پور مرور می‌کنیم:

«زنجان‌پور بسیار قابل قبول و باورپذیر بازی کرد. هرچند که آالفرد ایل از سن او دور بود ولی او نقش را به خوبی درک کرد. من استعداد زنجان ‌پور را در کلاس‌های دانشگاه شناختم. زمانی که شاگرد من بود، او را در اجراهای دانشگاهی دیده بودم و هیجان‌ها و انرژی‌های او را می‌شناختم. همان طور که در «نگاهی از پل» قدرت و انرژی خود را به نمایش گذاشت، در «ملاقات بانوی سالخورده» نیز به درونیات و عمق آلفرد ایل پی برد. دو نقش متفاوت و با بازی فراموش‌نشدنی زنجان‌پور. من برای رسیدن او به آلفرد ایل هیچ گونه درگیری نداشتم. زنجان‌پور به شدت خودش را متمرکز کرده بود تا به نقش برسد و آن طوری که من می‌خواهم بازی کند. او هم در بیرون و هم در درون به نقش رسید و خودش را هماهنگ کرد و به روح لحظه به لحظه نقش مسلط شد.

اما بخت با تماشاگران دهه هشتاد هم همراه بود تا یک بازی به یادماندنی دیگر از زنجان‌پور ببینند؛ در نمایش «شب هزار و یکم» به نویسندگی و کارگردانی بهرام بیضایی. نمایشی که در تالار چهارسو مجموعه تئاتر شهر روی صحنه رفت و در سه اپیزود گوناگون، نگاهی تازه به هزار و یک شب داشت. زنجان‌پور با همراهی مژده شمسایی و ستاره اسکندری در اپیزود دوم این نمایش بازی کرد تا برای تماشاگران نسل‌های بعدی تئاتر نیز خاطره زیبای دیگری از بازی‌های خود بسازد.

حالا این بزرگداشت همزمان با زادروز استاد او در خانه هنرمندان ایران، روز یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه برپا می‌شود. حمید سمندریان، استاد او سال‌هاست که از دنیا رفته و بهرام بیضایی نیز به دلیل دوری از وطن، نخواهد توانست در این برنامه شرکت کند و این بزرگداشت با دو جای خالی همراه می‌شود.

بزرگداشت زنجان‌پور به کوشش کانون کارگردانان خانه تئاتر ایران، ساعت ۱۷ روز یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه در تالار استاد جلیل شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار می‌شود.

انتهای پیام